Paalvissers en het VOC fort in Galle

Vandaag schijnt de zon weer! Als eerste rijden we een stuk terug langs de kust om paalvissers te fotograferen. Deze manier van vissen komt alleen in Sri Lanka voor. De vissers zitten op een klein plankje dat aan een paal bevestigd is en die in de branding van de zee staat. Hoe die (bamboe) paal blijft staan in zo'n branding is mij een raadsel. De visser vangen zo'n twee kilo sardientjes per dag. Gewoon met een bamboe hengeltje een snoer en een beetje aas. Ze overtuigen mij dat ik ook moet komen zitten dus dat doe ik maar. Helemaal niet wiebelig die paal. Heel bijzonder.
Dan gaan we richting Galle. Onderweg stoppen we bij een schildpadden opvanghuis. Grote schildpadden die gewond zijn geraakt door bijvoorbeeld visnetten worden hier naar toe gebracht. Ze worden opgelapt en als het weer kan, worden ze weer uitgezet in zee. Er zijn 8 soorten schildpadden en vijf soorten komen er in Sri Lanka voor. Schildpadden leggen eieren in het zand op het strand. Na 65 dagen komen de eieren uit. De jongen hobbelen zo snel mogelijk naar de zee. Als ze 20 jaar zijn, komen ze terug naar het strand waar ze geboren zijn om daar weer eieren te leggen. Schildpadden worden heel oud, meer dan 100 jaar en kunnen heel groot worden. Wel drie meter lang. De eieren zijn heel kwetsbaar en worden door stropers bedreigd ondanks dat het verboden is. Een team van deze organisatie zoekt ook 's nachts naar eieren. Deze worden dan op een beveiligde plek weer in het zand begraven. Als ze uitkomen, worden de kleine baby's naar zee gebracht. Sommige zeer bedreigde soorten worden pas uitgezet als ze een paar weken zijn. Dan hebben ze meer kans te overleven.
Daarna rijden we door naar Galle voor een bezoek aan het fort dat onze voorvaderen hebben gebouwd ergens rond 1640 nadat wij het van de Portugezen hadden veroverd. Galle betekent in het Lankees rots. De Portugezen verstonden Gala en vertaalden dit naar "haan" (gallo in het Portugees). Vandaar de haan in het stadswapen. We wandelen door dit vestingstadje, want daar lijkt het nog het meest op. Soort Naarden. We zien de straatnaam Leynbaan en ergens op een gevel staat warempel Akersloot, genoemd naar de geboorteplaats van een voormalige zeekapitein. Bij de Nederlands Hervormde Kerk gaan we naar binnen. De vloer is bedekt met oude grafstenen. Wij kunnen ze lezen en dat vindt de "koster" heel interessant. Vooral als wij door het vertalen nog nieuwe informatie aan hem kunnen geven. De mensen werden niet oud. Veel graven van kleine kinderen en baby's. Voornaamste oorzaak was de malaria waar toen geen behandeling voor was. Het doopkleed van de eerste baby die hier gedoopt werd, hangt ingelijst aan de muur. Vol trots wordt "de piano" getoond. We zijn pas weggegaan toen de koster het woord "orgel" kon uitspreken en begreep wat het verschil was. Heel erg oud, niet gerestaureerd, maar leuk om te zien.
Als iemand aan een ziekte overleden was, dan kwam er naast de gebruikelijke teksten ook een symbool op de grafsteen. Een doodshoofd met een kruis van twee botten eronder en daaronder een zandloper op zijn kant. Het leven was nog niet ten einde maar is wel gestopt. Daarop moesten wij onze gids weer uitleggen wat een zandloper was. Of hij het helemaal begreep....?
De wandeling door de historische straten gaat langs het huis van de gouverneur, het eerste hotel van heel Sri Lanka, de opslagplaats voor de handelswaar (kruiden en thee) naar de vestingwal. Indrukwekkend deze muren! Vanaf hier zien we ook de natuurlijke haven waar voor ons de Portugezen per ongeluk terecht kwamen nadat ze verdwaald waren op zee. Wij hebben het daarna op hen veroverd en daarna overgedragen aan de Engelsen. Gelukkig is het land nu weer van de Lankezen zelf.
De middag brengen we door aan en in het zwembad. Prachtige zonsondergang. Morgen doen we een dag niets! Alleen maar zwemmen en lezen.